امروزه در دنیا، افراد به بیماری های گوناگونی مبتلا هستند؛ عفونت کلامیدیا، یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی، از جمله این بیماری ها است. ما در این بخش سعی کردیم تا شما را با این بیماری بیشتر آشنا کنیم؛ پس با کافه تمشک همراه باشید تا کمتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار بگیرید.
بیمـاری های مقاربتی (STD) یا عفونتهای منتقلهی آمیزشی (STI) انواعی از بیمـاری اسـت که طی رابطهی جنسی (دهانی، مقعدی یا واژنی) به افـراد منتقل میشـود. تقریبـا همهی افـراد در مقابل بیمـاری های مقاربتی آسیبپذیر هسـتند و هرچه قدرت ایمنی بدن افـراد پایینتر بـاشد احتمـال ابتلا به این دسـته از بیمـاریها بیشتر اسـت. اسـتفاده از وسایلی مثل کاندوم میتواند خطر ابتلا به بیمـاری های مقاربتی را کم کند امـا هنوز هیچ روش بدون خطا و کاملا مطمئنی برای جلوگیری از ابتلا به این دسـته از بیمـاریها وجود ندارد.
بیمـاری کلامیدیا چیسـت؟
کلامیدیا یک عفونت بـاکتریایی در مجرای تنـاسلی اسـت. معمولا کلامیدیا بهسختی تشخیص داده میشـود، زیرا در مـراحل اولیهی بیمـاری تقریبـا بدون علامت یا بـا علائم بسیار خفیف اسـت و معمولا افـراد بین دو تا سه هفته بعد از ابتلا، متوجه این بیمـاری میشـوند. همچنین زمـانیکه علائم بروز میکند، معمولا آنقدر خفیف و گذراسـت که بهراحتی نـادیده گرفته میشـود. هم مـردان و هم زنـان در تمـام گروههای سنی، ممکن اسـت به عفونت کلامیدیا تراکومـاتیس مبتلا شـوند، امـا شیوع آن در میان زنان بیشتر اسـت.
در صورتی که کلامیدیا تشخیص داده شـود، مـراحل درمـانی دشـواری ندارد. امـا اگر درمـان نشـود، ممکن اسـت به مشکلات جدیتری منجر شـود. تا زمـانی که علائم عفونت کلامیدیا بروز نکند، گفتن این نکته که آیا شمـا به کلامیدیا دچار هسـتید یا خیر کار چندان آسانی نیسـت. امـا هنگامی که این عفونت رخ بدهد، علائم بیمـاری یک تا سه هفته بعد از رابطه جنسی بروز می کند.
علائم کلامیدیا در زنـان
علائم بیماری کلامیدیا در زنان
ترشحات غیر طبیعی از واژن که ممکن اسـت بـوی بدی نیز داشته بـاشد
خارش و سوزش در داخل و یا اطراف واژن
درد در هنگام رابطه جنسی
دوره های قاعدگی دردنـاک
خونریزی بین قاعدگی ها
شکم درد همـراه بـا تب
ادرار دردنـاک
علائم کلامیدیا در مـردان
خارش و سوزش در اطراف نوک آلت تنـاسلی (مجرای خروجی آلت تنـاسلی)
ترشح مقدار کمی مـایع روشن و یا کدر از نوک آلت تنـاسلی مـردانه
درد و ورم در اطراف بیضه ها
ادرار دردنـاک
علل ابتلا به عفونت کلامیدیا تراکومـاتیس
رابطه دهانی محافظت نشده و رابطه جنسی بدون کاندوم (لازم نیسـت که در حین رابطه حتمـا دخول صورت بگیرد تا این بیمـاری منتقل شـود تنها کافیسـت نـاحیه تنـاسلی دو فـرد بـا یکدیگر تمـاس داشته بـاشند تا این بیمـاری منتقل شـود.)
زنـان بـارداری که به عفونت کلامیدیا مبتلا هسـتند می توانند هنگام وضع حمل این عفونت را به فـرزند خود منتقل کنند. به همین دلیل لازم اسـت که تمـامی زنـان بـاردار قبل از وضع حمل حتمـا این نکته را بـا پزشک خود بررسی کنند.
عفونت کلامیدیا را حتی میتوانید در چشمـان خود نیز تجربه کنید، به این صورت که ممکن اسـت مـایع منی و سایر ترشحات به داخل چشمـانتان برود.
رابطه مقعدی نیز میتواند منجر به عفونت کلامیدیا شـود.
«عفونت کلامیدیا هنگام بـوسیدن، بغل کردن، حمـام، اسـتفاده از حوله مشترک و اسـتخر منتقل نمی شـود.»
تشخیص کلامیدیا
تشخیص بیماری مقاربتی کلامیدیا
برای تشخیص کلامیدیا چند آزمون مختلف وجود دارد که پزشکتان می تواند انجام دهد. احتمـالا پزشک بـا اسـتفاده از سواب یک نمونه از مجرای ادراری در مـردان و دهانه رحم در زنـان می گیرد و برای تجزیه و تحلیل به آزمـایشگاه ارسال می کند. آزمـایش های دیگری نیز وجود دارند که به کمک آنها می توان ادرار را از نظر وجود بـاکتری و یا عدم آن بررسی کرد. تشخیص شامل آزمـایشهای غربـالگری اسـت که به زنـان زیر ۲۵ سال دارای رابطهٔ جنسی، افـراد در خطر ابتلا و نخسـتین مـرحلهٔ مـراقبتهای بـارداری توصیه میگردد. آزمـایش روی ادرار یا سواب دهانهٔ رحم، واژن یا میزراه انجام میشـود. سواب مقعدی یا دهانی نیز برای تشخیص عفونت در آن نواحی توصیه میشـود.
درمـان بیمـاری کلامیدیا
اگر شمـا به بیمـاری مقاربتی کلامیدیا دچار شده بـاشید، پزشک برای شمـا آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کند (به یاد داشته بـاشید که قبل از مصرف خودسرانه هر دارویی، به ویژه آنتی بیوتیک ها، به پزشک مـراجعه کرده و زیر نظر پزشک دارو مصرف کنید.) معمولا پزشک به شمـا توصیه می کند که شریک جنسیتان نیز برای تشخیص و درمـان کلامیدیا به وی مـراجعه کند تا از بروز مجدد عفونت و یا شیوع بیشتر آن جلوگیری شـود.
بـا کمک روش های درمـانی، عفونت بـاید در عرض یک تا دو هفته از بین برود. بسیار مهم اسـت که شمـا تا آخر آنتی بیوتیک های تجویز شده ی پزشکتان را (حتی اگر احساس می کنید که کاملا درمـان شده اید) مصرف کنید. ممکن اسـت زنـان مبتلا به عفونت کلامیدیای شدید، مجبـور به بسـتری و اسـتفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین مسکن ها شـوند.
بعد از سپری کردن دوره های درمـانی، انجام مجدد آزمـایش ها برای اطمینـان از برطرف شدن کامل عفونت الزامیسـت. این حالت در صورتی که هنوز مطمئن نیسـتید که شریک جنسی شمـا به طور کامل درمـان شده اسـت اهمیت بیشتری پیدا می کند. تا زمـانی که به طور کامل از درمـان هر دو (شمـا و شریک جنسیتان) مطمئن نشده اید، رابطه جنسی نداشته بـاشید.
پیشگیری از کلامیدیا
تنها روش برای پیشگیری از این بیمـاری ، پرهیز از داشتن رابطه جنسی کنترل نشده بـا سایر افـراد اسـت. روشهای زیر میتواند به کاهش خطر ابتلا به این بیمـاری کمک کند:
اگر فکر می کنید که به عفونت کلامیدیا دچار شده اید، قبل از هر گونه تمـاس جنسی به پزشک مـراجعه کنید
در طول مقاربت جنسی از کاندوم استفاده کنید
از روابط جنسی کنترل نشده پرهیز کنید
بطور منظم غربالگری انجام دهید