مـرداب هسل
مرداب هسل دارای طبیعی خیره کننده می باشد
گاهی در طبیعت صحنه هایی بـه غایت زیبـا را می بینیم کـه بـاور اینکـه آیا در خواب و رویا هسـتیم یا در واقعیت، برایمـان برایمـان سوال می شود. گاهی دسـت بـه قلم پروردگار در طبیعت، صحنه هایی را خلق نموده اسـت کـه بـه دیـدن آن بـه عظمت پروردگار و قدرت خلقت او بـا تمـام وجود پی می بریم. بسـیاری از این صحنه های طبیعی در کشور عزیزمـان ایران واقع شـده اسـت و مـا بـا کمی اراده و تحقیق میتوانیم این زیبـایی های بی نظیر را از نزدیک شاهد بـاشیم. مـرداب رویایی هسل یکی از بی نظیرترین صحنه های زیبـای طبیعت می بـاشـد. این شاهکار زیبـا در دل جنگلهای مشعل (مشل، فین یا محمدآبـاد) واقع شـده اسـت. مـا بـارها و بـارها شـده اسـت کـه از پیچ و خم های جاده چالوس زیبـا عبور کرده ایم تـا بـه دریای زیبـای خزر برسـیم، امـا این بـار میخواهیم در دل جنگل های سرسبز این شهر توقف کرده و بـه تمـاشای آبگیری سرخ رنگ برویم. این تـالاب از فاصله دور شبیه دشتی پر گل اسـت کـه رنگهای مختلف سبز و نارنجی و قرمز زیبـایی خاصی بـه آن داده اسـت. دلیل تنوع رنگ سطح مـرداب، جلبک ها و گـرده درختـان اطراف تـالاب اسـت کـه روی سطح آن می ریزد. در حاشیه های مـرداب رنگ آب سبزتر و هرچه بـه کانون نزدیک تر شویـد، رنگ آن نارنجی و در نهایت سرخ تر اسـت.
مسـیری کـه از روسـتـا بـه جنگل و کنار مـرداب میرسد بـه خودی خود قشنگ و دلنشین اسـت. درختهایی کـه آسمـان را پوشانده، صدای جک و جانورهایی کـه شنیـده میشود و سکوتی کـه کمتر در زندگی مـاها پیش میآیـد. اگـر خوش شانس بـاشیـد، سنجاب و جوجه تیغی یا آهو هم میبینیـد و کمی بـالاتر کـه برویـد درختـان پرپشت ممـرز، خرمـالو، راش و آلو هم بـه چشمتـان میخورد. امـا از اینها کـه بگذریم جاذبـه اصلی همـان مـرداب هسل اسـت کـه آبش در هر فصلی بـه رنگی درمیآیـد. شمـا اگـر فروردین تـا اردیبـهشت را برای رفتن بـه اینجا انتخاب کنیـد، جلبک های روی مـرداب کـه نیم سانتی متری ضخامت دارند، بـه رنگ صورتی کدر درمیآیند، اردیبـهشت تـا تیر اینجا سبزرنگ اسـت و پاییز کـه میرسد، مـردابی رنگارنگ را میبینیـد کـه بـه رنگ سبز، نارنجی و قرمز درآمده و برگهایی کـه در حاشیهاش ریخته، زیبـاییاش را جادویی کرده اسـت. قدیمها، زالو و لاکپشت و وزغ در اطراف دریاچه زیاد بود، ولی بعد کـه جاده نزدیکش را ساختند آنها هم کم کم از این منطقه رخت بربسـتند. زمسـتـان و اواخر آذر ، آب این مـرداب بـه رنگ قرمز درمیآیـد و بـهار کـه میآیـد همه جا را رنگ سبز دلنشینی میپوشاند.
رنگ آب مرداب هسل در طول سال بارها تغییر می کند
معنای کلمه هسل
هسل یعنی آبگیر فصلی. از گویشهای محلی مـازندارن کـه در گذشته طبرسـتـان خوانده میشـد، گویش تبری کلارسـتـاقی اسـت. در این گویش بـه هر آبگیر فصلی هسل میگویند. بومیها بـه این مـرداب بـه خاطر نورانی بودنش مشعل یا مشل هم میگویند و اینجا بـه کنّیچال هم معروف اسـت.
پوشش گیاهی این منطقه
مـرداب درواقع در دل جنگل مشعل یا بـه طور دقیق تر جنگل «مشعل موزی» قرار گـرفته اسـت. البته این جنگل نام های دیگـری مثل جنگل «فین» یا محمدآبـاد هم دارد. جنگل از جنوب بـه جنگل های «سوته لار» و منطقه «کردشت»، از شمـال بـه گاوسرای قدیمی مشعل و منطقه مشعل موزی می رسد. در مسـیر پیاده روی بـه سوی مـرداب درختـان ممـرز، انجیلی، راش، «داغداغان»، آزاد، شمشاد و بعضی درختـان میوه جنگلی مـانند سـیب ترش جنگلی، انگور جنگلی، انجیر، انار و انواعی از گیاهان دارویی مثل بـابونه، «فشکی واش»، «زمنج» می بینیـد.
بـهترین زمـان سفر
فصل سفر بـه اینجا بسـتگی زیادی بـه این دارد کـه شمـا چه رنگی را بیشتر دوسـت داشته بـاشیـد ولی بسـیاری از آنهایی کـه تجربـه رفتن بـه مـرداب را داشتهاند میگویند بـهترین وقت سفر اردیبـهشت و خرداد، یعنی وقت هاییسـت کـه گلهای اینجا شکوفه زدهاند و شرجی هوا اذیت نمیکند. خیلیها هم معتقدند هسل را بـایـد در پاییز دیـد کـه هر طرفش یک رنگیسـت.
مسـیر دسـترسـی بـه مـرداب هسل
برای رفتن بـه مـرداب هسل میبـایسـت راهی جاده چالوس شویـد اگـر از سمت تهران حرکت میکنیـد تقریبـا تـا انتهای جاده برانیـد تـا بـه ده کیلومتری جنوب غربی شهرسـتـان چالوس و پانزده کیلومتری مـرزن آبـاد برسـیـد. بعد از پلیس راه، در سمت چپ تـان وارد اولین فرعی خاکی شویـد کـه جادهای جنگلی اسـت و بـه روسـتـای سـینوا می رسد. این مسـیر تـابلویی ندارد و فقط بـایـد حواسـتـان بـه پلیس راه بـاشـد. در این مسـیر بعد از عبور از پل رودخانه، یعنی مسافتی حدودا ۳۰۰ متری بـه یک دوراهی می رسـیـد کـه برای رسـیـدن بـه مـرداب بـایـد مسـیر سمت راسـت را انتخاب کنیـد. بعد از طی مسافتی کوتـاه، بـه یک منطقه جنگلی بـه نام «بـانی» می رسـیـد. بـایـد خودرو را همین جا پارک کنیـد و پیاده بـه سمت مـرداب راه بیفتیـد. مسـیر پاکوب منتهی بـه مـرداب مشخص اسـت، اگـر بـا راهنمـا همـراه نیسـتیـد، سوالهایتـان را از محیط بـانان ایسـتگاه محیط بـانی کـه در همین محدوده قرار دارند، بپرسـیـد. در این ایسـتگاه سرویس بـهداشتی و آب آشامیـدنی نیز وجود دارد. اگـر مـاشین مناسب داشته بـاشیـد میتوانیـد تـا نزدیکی مـرداب هم برویـد. مسـیر پیاده روی دارای شیبی ملایم اسـت و بدون مشکل میتوان از آن عبور کرد البته در طی مسـیر جنگلی نیسانهای محلی نیز وجود دارند کـه گـردشگـران را بـه سمت مـرداب میبرند کـه میتوانیـد از آنها نیز اسـتفاده کنیـد.
مرداب هسل جلوه ای از طبیعت بکر و دست نخورده است
وسایل لازم
مـانند هر سفر طبیعتگـردی دیگـری بـه یک کولهپشتی و کفش مناسب پیادهروی نیاز داریـد. از آنجایی کـه یکروزه هم میتوان بـه هسل رفت و نیاز بـه شبمـانی نیسـت، همـراه داشتن وعدههای غذایی یکروزه کافی اسـت. اگـر در فصول سرد راهی سفر بودیـد، جایی برای یک دسـت لبـاس گـرم و بـارانی را در کوله خود بگذاریـد. این را نیز بـه خاطر داشته بـاشـد کـه خریـد خود را در مـرزن آبـاد یا قبل تر ، انجام دهیـد. مخصوصا آب آشامیـدنی، چون در طول مسـیر پس از مـرزن آبـاد مغازه یا دکانی برای خریـد نیسـت. خروجی جاده چالوس بـه سمت جاده جنگلی «سـینوا» تـابلو ندارد، پس حتمـا جی پی اس گوشی همـراه تـان را نیز فعال کنیـد. مثل همیشه حتمـا حواستـان بـه بردن زبـالهها هم بـاشـد و جیب کوچک کولهپشتیتـان را بـه کیسه زبـاله اختصاص دهیـد. یادتـان بـاشـد در سفر بـه هر طبیعی مـا میهمـان آن هسـتیم و فقط کافی اسـت جواب مهربـانیاش را بـا مهربـانی دهیم.
شرایط اقامت در این ناحیه
اگـر قصد شب مـانی در جنگل را داریـد میتوانیـد در فاصلهای مناسب از دریاچه اقدام بـه برپایی کمپ کنیـد در این حالت بـهتر اسـت گـروهی سفر کنیـد و وسایل مورد نیاز مـانند چادر، کیسه خواب، چراغ قوه، چاقو، آب آشامیـدنی، هیزم خشک برای برپایی آتش و … بـه همـراه داشته بـاشیـد. جنگلهای این منطقه فاقد حیوانات درنده میبـاشـد و بـه راحتی میتوانیـد شب را در کنار دریاچه بگذرانیـد. امـا بـهترین گزینه برای اقامت در اینجا اسـتفاده از خانههای محلی سـت کـه در روسـتـاهای مـرزن آبـاد و طلاجو توسط افراد محلی اجاره داده میشوند.
اسم این مرداب رو زیاد شنیدم ولی هنوز نرفتم. مرسی که معرفی کردین