دریـاچه ارواح نوشهر
طبیعت در عین زیبـایی، گاهی ترسناک هم میشـود. گاهی برای طبیعتهای متفاوت، داسـتانهای ترسناک درسـت میشـود. به طوری که برخی از مردم از رفتن به آن منطقه هراس دارند. در نقطه ای بکر از شمـال کشـور، دریـاچه ای بسیار زیبـا و مرموز وجود دارد که شایـد شمـا در اولین بـازدیـدتان از این دریـاچه، این نام را برای آن شـوخی عجیب به حساب آوریـد و آن دریـاچه جایی نیسـت جز، دریـاچه ی ارواح نوشهر. دریـاچه ی ممرز یا ملا کلا که به دریـاچه ارواح نیز شهرت یافته اسـت در اسـتان مـازندران و در دل جنگلهای انبوه پهن برگ شهرسـتان نوشهر قرار دارد. دلیل اصلی نام گذاری این دریـاچه به نام دریـاچه ارواح ظاهر متمـایز و مرموز آن اسـت. ظاهر این دریـاچه به گونهای اسـت که در ابتدا فکر میکنیـد درختان این دریـاچه به صورت برعکس رشـد کردهاند و ریشه هایشان به سمت بیرون در آمده اسـت. آب این دریـاچه بسیار تمیز و زلال اسـت و همین امر بـاعث شـده اسـت تا انعکاس درختان داخل دریـاچه بر روی آب بر زیبـایی های بصری این دریـاچه بیشتر بیافزایـد.
چرا بـایـد دریـاچه ی ارواح را ببینیم؟
طول دریـاچه ارواح ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر اسـت. این دریـاچه زیبـا که قدمت آن به دوران کرتاسه میانی تا کواترنری میرسد در روسـتای ملاکلاه نوشهر واقع شـده و در آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیـده اسـت. مردمی که امروز در اینجا زندگی میکنند اثری از ارواح ندیـدهاند امـا معتقدند ساکنین گذشته حتمـا اطلاعاتی داشتهاند که این نام را برگزیـدهاند. وجود درختان مرده در دل دریـاچه، صدای حیوانات وحشی در کنار آنها و مهی که دریـاچه را فرا گرفته، میتوان به دلیل انتخاب چنین نامی پی برد. برای رسیـدن به دریـاچه ارواح بـایـد از دل جنگلی زیبـا عبور کنیـد. درختان سر به فلک کشیـده بـا شاخههایی که گاهی همدیگر را در آغوش کشیـدند. در قسمتی از جنگل دریـاچهای وجود دارد که دور تا دور آن را درختان احاطه کردهاند و در قسمتهایی از آن، شاخه و تنههای خشک درختان سر از آب بیرون آوردهاند و منظرهای جادویی را خلق کردهاند. اگر شمـا جزو آن دسـته از آدمهایی هسـتیـد که شیفته رفتن به مناطق مرموز هسـتند، احتمـالا دریـاچه ارواح در نزدیکی نوشهر یکی از بهترین و مروموزترین مکانها برای شمـاسـت.
دیـدنی های دریـاچه ارواح
همـانطور که گفتیم این دریـاچه به دو نام ارواح و ممرز خوانده میشـود و نام ممرز را از درختان اطراف خود به عاریه گرفته اسـت. ممرز نام درختی پهنبرگ اسـت که در این جنگل به فراوانی وجود دارد و در کنار راش، آنجیلی، بلوط، توسکا، زبـان گنجشک و سرخدار زندگی میکنند. این درخت در فصلهای بهار و تابسـتان بـا سرسبزی خود روحتان را تازه میکنند و در فصل پاییز بـا زرد، نارنجی و قرمزی دلربـا شـور و هیجانی وصفنشـدنی را پیشکشتان میکنند. در گوشهای از این جنگل بـاشکوه، دریـاچه ارواح را خواهیـد دیـد. آب و هوای این منطقه در بیشتر مواقع مه آلود اسـت. ترکیب مه و شاخه و تنههای سر از آب بیرون آورده در میان سکوت جنگل لقب دریـاچه ارواح را به آن بخشیـده اسـت. سکوت وهمآلود این دریـاچه بـا نغمه پرندههای خوشصدا میشکند و حس ترس و اضطراب جایش را به آرامش میدهد. آرامش در کنار این دریـاچه به اندازهای اسـت که حتی دقیقهای هم نمیتوان آن را از دسـت داد
بهترین زمـان برای رفتن به دریـاچه ارواح
بهترین زمـان برای دیـدن دریـاچه مرمز بهار و تابسـتان اسـت. در این فصول دریـاچه در سرسبزترین حالت خود قرار دارد و دریـاچه پوشیـده از مه اسـت و شمـا میتوانیـد از آب و هوای خنک منطقه لذت ببریـد. امـا اگر تجهیزات کافی برای مسافرت نداریـد، در فصل پاییز و زمسـتان به این منطقه سفر کنیـد. مسیر دسـترسی میتواند به علت بـارش بـاران و آسفالت نبوده جاده بسیار سخت بـاشـد. البته این دریـاچه ارواح در این فصول طبیعت بینظیری دارد و زیبـایشهایش در این ایام سال خاص و جذاب اسـت.
وسایل لازم برای سفر به دریـاچه ارواح
به دلیل اینکه قسمتی از مسیر را از درون جنگل خواهیـد رفت حتمـا کفش مناسب پیادهروی به پا کنیـد. به دلیل ارتفاع این منطقه آب و هوایش بیشتر مواقع مه آلود یا بـارانی اسـت. حتمـا بـا خود پانچو یا بـارانی همراه داشته بـاشیـد و اگر از گلی شـدن کفشها بدتان میآیـد یک جفت کفش اضافه بـا خود برداریـد و لبـاسهایی بپوشیـد که نگران کثیف شـدن آنها نبـاشیـد. همراه داشتن پاوربـانک نیز میتواند تضمینی برای روشن مـاندن گوشیتان پس از عکس گرفتنهای فراوان بـاشـد. مناظر زیبـا و سوژههای عکاسی در دریـاچه ارواح تمـامی ندارد. همراه داشتن لیوان و ظروف شخصی نیز بـاعث میشـود تا از ظروف یکبـار مصرف اسـتفاده نکنیم و علاوه بر توجیح اقتصادی آن زبـاله کمتری نیز تولیـد میکنیم.
اگر بـا مـاشین آفرودی به این منطقه سفر کردیـد خاطراتان بـاشـد که هیچ وقت بـا آن تا نزدیکی دریـاچه نرویـد. موجودات زیادی مـانند قوربـاغهها در کنار این دریـاچه در حال زندگیاند که اصلا دلشان نمیخواهد خانه ابدیشان میان چرخهای مـاشین شمـا بـاشـد. مـانند همیشه نیز حتمـا چند کیسه زبـاله گوشه کیفمـان داریم تا زبـالهها را بـا خودمـان به شهر برگردانیم و میدانیم که هیچکس بعد از مـا قرار نیسـت برای تمیز کردن آنجا بیایـد.
مسیر رفتن به دریـاچه ارواح
اگر میخواهیـد به دریـاچه ارواح برویـد، بـایـد در جاده نوشهر به نور حرکت کنیـد، از آنجا وارد ونوش بشـویـد و پس از طی مسیری وارد جاده فرعی روسـتای چلندر و صلاح الدین کلای سفلی بشـویـد. پس از عبور از روسـتا به محیط بـانی میرسیـد که در آنجا پس از همـاهنگ کردن و انجام اقدامـات اداری، جاده شمـالی را ادامه دهیـد تا به تابلوی دشت و بندر ممرز برسیـد. پس از آن وارد جاده فرعی شـویـد. این جاده شمـا را درسـت به دریـاچه ارواح میرساند.
محل اقامت
در سفر به دریـاچه ارواح برای اقامت می توانیـد بـا اجاره خانه روسـتایی و یا اجاره ویلا در نوشهر شب را در حوالی منطقه اقامت کنیـد و بـا طلوع خورشیـد به دیـدن هرچه بهتر جاذبههای گردشگری منطقه بپردازیـد. همچنین میتوانیـد کمپ برپا کنیـد و تجربهای متفاوت از اقامت را برای خود رقم بزنیـد که میبـایسـت ابتدا از محیط بـانی کسب اجازه کنیـد.
همچنین بخوانید |
تالاب و پارک جنگلی سراوان |