عفونت گوش چیست؟
عفونت گوش، التهاب گوش میانی است که معمولاً در اثر باکتری ایجاد می شود و در هنگام ایجاد، مایعات در پشت پرده گوش ایجاد می کند. هر کسی می تواند به عفونت گوش مبتلا شود، اما کودکان بیشتر از بزرگسالان به این عفونت مبتلا می شوند.
طبق اعلام موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی، از هر ۶ کودک، ۵ کودک قبل از ۳ سالگی به عفونت گوش مبتلا می شوند. عفونت گوش معمولا با رشد باکتریایی ناسالم یا عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی شروع می شود.
سه نوع اصلی عفونت گوش وجود دارد:
اوتیت مدیای حاد (AOM): شایع ترین عفونت گوش است. قسمت هایی از گوش میانی آلوده و متورم شده و مایع در پشت پرده گوش به دام می افتد. این باعث درد در گوش می شود. کودک شما نیز ممکن است تب داشته باشد.
اوتیت مدیا همراه با افیوژن (OME): بعضی مواقع بعد از طی شدن عفونت گوش اتفاق می افتد و مایعات در پشت پرده گوش به دام می افتند. کودک مبتلا به OME ممکن است علامتی نداشته باشد ، اما پزشک قادر خواهد بود مایع موجود در پشت پرده گوش را با یک وسیله خاص ببیند.
اوتیت مزمن با افیوژن (COME): هنگامی اتفاق می افتد که مایعات برای مدت طولانی در گوش میانی باقی بمانند یا دوباره بر می گردند، حتی اگر هیچ عفونتی وجود نداشته باشد. این نوع عفونت مبارزه با عفونت های جدید را برای کودکان سخت تر کرده و همچنین می تواند بر شنوایی آنها تأثیر بگذارد.
چه عواملی باعث عفونت گوش می شود
عفونت گوش معمولاً توسط باکتری ها ایجاد می شود و اغلب بعد از آنکه کودک دچار گلودرد ، سرماخوردگی یا عفونت تنفسی فوقانی می شود، شروع می شود. اگر عفونت تنفسی فوقانی باکتریایی باشد، همین باکتریها ممکن است در گوش میانی پخش شوند. اگر عفونت تنفسی فوقانی در اثر ویروس مانند سرماخوردگی ایجاد شود ، ممکن است باکتریها به عنوان یک عفونت ثانویه به گوش میانی منتقل شوند. به دلیل عفونت، مایع در پشت پرده گوش ایجاد می شود.
علائم عفونت گوش نوزاد
بیشتر عفونت های گوش قبل از اینکه کودک یاد بگیرد چگونه صحبت کند ، برای کودکان اتفاق می افتد. اگر فرزند شما، سنش آنقدری نیست که بگوید “گوش من درد می کند” ، می توانید در اینجا با برخی از علائم عفونت گوش آشنا شوید:
– خروج مایع زرد یا چرک و خون یا بوی بد از گوش
– تب (به ویژه در نوزادان و کودکان کوچکتر)
– عدم واکنش به صداهای آرام
– سرگیجه وعدم حفظ تعادل
– گرفتن یا کشیدن گوش
– بی قراری و گریه کردن
– کاهش اشتها
– مشکل خواب
پزشک چگونه عفونت گوش میانی را تشخیص می دهد؟
اولین کاری که پزشک انجام خواهد داد این است که درباره سلامتی فرزندتان از شما سؤال کند. آیا فرزند شما اخیراً دچار سرماخوردگی یا گلودرد شده است؟ آیا او در خواب مشکل دارد؟ آیا او گوش های خود را می کشد؟ اگرچه ممکن است بتوان با پاسخ دادن به این سوالها به عفونت گوش پی برد. اما ساده ترین راه برای پزشک استفاده از یک دستگاه روشنایی به نام اتوسکوپ (otoscope) برای دیدن پرده گوش است. پرده گوش قرمز و پر رنگ نشانگر عفونت است.
یک پزشک همچنین ممکن است از یک اتوسکوپ پنوماتیک ، که هوا را درون کانال گوش فرو می کند ، استفاده کند تا مایعات پشت پرده گوش را بررسی کند. یک پرده گوش معمولی راحت تر از یک پرده گوش با مایع در پشت آن به جلو حرکت خواهد کرد.
همچنین پزشک می تواند از تمپانومتری، که از صدا و فشار هوا استفاده می کند و یک آزمایش تشخیصی است، استفاده کند. تمپانومتر یک پلاگین کوچک و نرم است که دارای میکروفون و بلندگو ریز و همچنین دستگاهی است که فشار هوا را در گوش تغییر می دهد. تمپانومتری، میزان انعطاف پذیری گوش را در فشارهای مختلف اندازه گیری می کند.
درمان خانگی عفونت گوش
عفونت گوش می تواند باعث درد شود ، اما تدابیری وجود دارد که می توانید برای کاهش درد آن استفاده کنید. در اینجا شش درمان خانگی وجود دارد:
فشرده سازی گرم
سعی کنید حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه یک کمپرس گرم و مرطوب را روی گوش کودک خود قرار دهید. این ممکن است به کاهش درد کمک کند.
استامینوفن
اگر کودک شما از ۶ ماه بزرگتر است ، استامینوفن (تایلنول) ممکن است به تسکین درد و تب کمک کند. از داروها طبق توصیه پزشک و دستورالعمل های موجود در جعبه مسکن استفاده کنید. برای نتیجه بهتر، سعی کنید قبل از خواب، به کودکتان دارو دهید.
روغن گرم
اگر مایعات از گوش فرزند شما خارج نشده و به پاره بودن پرده گوش مشکوک نیستید، چند قطره از روغن زیتون یا روغن کنجد (در دمای اتاق) را در گوش آسیب دیده بریزید.
نوشیدن مقدار کافی از مایعات
به کودک خود، مایعات زیادی بدهید. نوشیدن مایعات می تواند به تخلیه گوش میانی و تسکین فشار دردناک کمک کند.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر کودک شما علائم زیر را داشت به پزشک مراجعه کنید:
– نوزادان زیر ۶ ماه
– بثورات پوستی دارد
– ورم پشت گوش دارد
– بسیار خواب آلود است
– بسیار تحریک پذیر است
– خوب یا اصلاً نمی شنوید
– بارها و بارها استفراغ می کند
– بزرگتر از ۶ ماه است و بیش از ۴۸ ساعت تب داشته باشد
– با وجود حداقل یک دوز استامینوفن یا ایبوپروفن، هنوز درد زیادی دارد
– بعد از گذشت ۲ روز از درمان با استامینوفن یا ایبوپروفن هنوز هم درد گوش دارد
چگونه می توانم از ابتلا به عفونت گوش فرزندم جلوگیری کنم؟
– دستان خود و کودکتان را غالبا بشویید تا احتمال ابتلا به سرماخوردگی کاهش یابد.
– به نوزادتان شیر خود را بدهید.
– هنگام خوابیدن از شیر دادن به کودک خودداری کنید.
– بیش از حد از پستانک استفاده نکنید.
– سیگار نکشید و کودک خود را از هر گونه دود سیگار دور نگه دارید. قرار گرفتن در معرض دود سیگار می تواند خطر عفونت گوش را افزایش دهد.
– اطمینان حاصل کنید که فرزند شما واکسن پنوموکوک را دریافت می کند (اگر حداقل ۲ ماه سن داشته باشد و قبلاً این واکسن را دریافت نکرده باشد).